Bir tanıdığımız var, kredi kartı almak için çalmadık kapı bırakmadı. Her yerden Credit History’niz yok karşılığını aldı. Sonra durup dururken, kocasına kredi kartı davetiyesi gelmiş. Şaşırmışlar. Çünkü çalışana, üstelik Sosyal Security Number’ı da varken kart vermeyen sistem boş gezene davetiye yolluyor!..
Neden sonra anlaşılmış: Olay bir internet ticareti, internetin kullanım yollarından birine araç olmak…
Burada bir internet bilgi trafigi var, apaçık böyle.
Şöyle: Mağazalarda satılan ürünlerin içinden garanti ve müşteriyi tanıma kuponları çıkıyor. Bu zat kuponları, üstelik internetten doldurmuş. Oradaki bilgilere göre, ortada kredilendirilebilir bir mali tablo var. Zat diyor ki, bu kuponlar Citibank’a gitmese, adım ve adresimle beni burada nasıl bulacaklar?
Bulacaklar lafı kazara edilmiş değil, çünkü aynı şekilde bir de sigorta şirketinden davetiye gelmiş bu zata. Tesadüfen bunlar olumlu örnekler...
Acaba internet bilgileri başka kimlerin eline geçiyor?
Önemli bir soru...
Temmuz 2011 eki: Posta idaresinden de bir tür bir adres satışı söz konusu olabilir… Hiç bilmediğim, hiç ilişkimin olmadığı yerlerden, kapı numarama kadar doğru adresle zarflar gelişinin başka türlü izahını yapamıyorum.
Sürekli para isteyen dernek vakıf gibi yerlerden gelen zarfları anlayabiliyorum; muhtemelen adres değiş-tokuşu yapıyorlar veya bu işi yürüten bir organizasyon var.
Medya kuruluşlarından gelenler de bu çerçevede görülebilir. Zaten hasbelkader bir dergiye abone olduğunda, tabir caizse, paçayı kaptırıyorsun; grubun ve paslaştıkları öteki grupların ne kadar yayını varsa, sana ulaşmaya çalışıyorlar.
Kamusal / ticari / hukuki mekanizmanın odağındaki ilke şu gibi görünüyor: Herkes müşteri olabilir –olmalıdır da, kamu otoritesi olarak biz böyle görüyor ve teşvik ediyoruz- olmak istemeyen, cevap vermesin veya hayır desin…
Bu tür gıdıklanmalardan –mesela telefon yoluyla- hoşlanmayanlar için devlet internet üzerinde müsekkin hatları da açmış: Oraya gidip telefonunu yazıyorsun, bir daha seni aramıyorlar.
Neden sonra anlaşılmış: Olay bir internet ticareti, internetin kullanım yollarından birine araç olmak…
Burada bir internet bilgi trafigi var, apaçık böyle.
Şöyle: Mağazalarda satılan ürünlerin içinden garanti ve müşteriyi tanıma kuponları çıkıyor. Bu zat kuponları, üstelik internetten doldurmuş. Oradaki bilgilere göre, ortada kredilendirilebilir bir mali tablo var. Zat diyor ki, bu kuponlar Citibank’a gitmese, adım ve adresimle beni burada nasıl bulacaklar?
Bulacaklar lafı kazara edilmiş değil, çünkü aynı şekilde bir de sigorta şirketinden davetiye gelmiş bu zata. Tesadüfen bunlar olumlu örnekler...
Acaba internet bilgileri başka kimlerin eline geçiyor?
Önemli bir soru...
Temmuz 2011 eki: Posta idaresinden de bir tür bir adres satışı söz konusu olabilir… Hiç bilmediğim, hiç ilişkimin olmadığı yerlerden, kapı numarama kadar doğru adresle zarflar gelişinin başka türlü izahını yapamıyorum.
Sürekli para isteyen dernek vakıf gibi yerlerden gelen zarfları anlayabiliyorum; muhtemelen adres değiş-tokuşu yapıyorlar veya bu işi yürüten bir organizasyon var.
Medya kuruluşlarından gelenler de bu çerçevede görülebilir. Zaten hasbelkader bir dergiye abone olduğunda, tabir caizse, paçayı kaptırıyorsun; grubun ve paslaştıkları öteki grupların ne kadar yayını varsa, sana ulaşmaya çalışıyorlar.
Kamusal / ticari / hukuki mekanizmanın odağındaki ilke şu gibi görünüyor: Herkes müşteri olabilir –olmalıdır da, kamu otoritesi olarak biz böyle görüyor ve teşvik ediyoruz- olmak istemeyen, cevap vermesin veya hayır desin…
Bu tür gıdıklanmalardan –mesela telefon yoluyla- hoşlanmayanlar için devlet internet üzerinde müsekkin hatları da açmış: Oraya gidip telefonunu yazıyorsun, bir daha seni aramıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder